Episode 1

Vrijdagochtend 12 januari stond in het teken van de laatste hand leggen. De laatste spullen inpakken, koffers wegen, afval weggooien, de koelkast schoonmaken en wachten op de taxi. 

We werden een klein half uur voor de afgesproken tijd opgehaald door de taxi. Op Rotterdam Airport stonden we meteen voor de incheckbalies. Helaas zijn daar maar heel weinig tot geen zitjes. We konden als eerste inchecken, de vlucht begon exact op tijd en duurde een kwartier korter dan gepland en het busje van de reisorganisatie stond weer op ons te wachten. Wat wil je nog meer. 

Het vliegtuig zat niet vol. Wij hadden allebei een stoel gereserveerd aan het gangpad, zodat Adri haar benen zonodig in het gangpad kon strekken. Het vliegtuig zat niet vol en er kwam niemand bij ons zitten. Wij hadden dus 2 hele rijen voor onszelf, konden goed naar buiten kijken en prachtige foto’s en video’s maken.

Rond 19 uur plaatselijke tijd, horloges moesten een uur terug, zijn we aangekomen in hetzelfde appartement als vorig jaar. Het inchecken in het appartementenhotel was ook bij dezelfde aardige receptioniste. Voelde als thuiskomen. Het uitpakken kon beginnen, maar eerst een bammetje! 

 

De zaterdag stond in het teken van de informatiebijeenkomst van Primavera, fietsen huren voor de hele periode, de eerste boodschappen doen en 's avonds traditioneel uit eten gaan. De temperatuur was  ca 17 graden, het was bewolkt weer, fris windje, dus goed om te acclimatiseren. Op weg naar de infobijeenkomst kwam ik Buitengoed-vriend  Harry tegen. Even een kort kletspraatje, hij ging zijn huurauto halen om naar zijn dochter in Spanje te gaan. Op de terugweg de eerste levensbehoefte opgehaald: oploskoffie en een grote fles water (6 ltr) voor 184 cent! Daarna naar Ruiz, waar we altijd onze fietsen huren. We betalen 10 euro per fiets per week en kunnen er de hele vakantie gebruik van maken. En in het geval van pech kunnen bellen en wordt de fiets gerepareerd of vervangen. Dus ‘s middags meteen naar de buurgemeente Vila Real de Santo Antonio (mooie naam hè?) om bij de Lidl een voorraad levensmiddelen in te slaan. 

‘s Middags nog even een korte wandeling gemaakt in Monte Gordo (Adri kwam er meteen achter dat wandelen op het strand niet zo goed gaat. Wellicht gaat het beter met haar Nordic Walking stokken) en ‘s avonds hebben we traditiegetrouw gegeten bij de Chinees aan de boulevard. Die traditie is ontstaan in het allereerste jaar dat we hier kwamen. Er zijn heel veel eethuisjes, maar wat is een goede? Chinees is vertrouwd en we willen bij een vreemd eethuisje eerst zien of er veel mensen komen. Is dat het geval dan kan je ervan uit gaan dat het eten goed is. En bij dit restaurant is dat het geval.  

Na het eten wilde ik de chromecast aansluiten. Net als vorig jaar met de nieuwste versie  doet dit oudje het ook niet. Weer iets met wifi. Op tv is voor ons wel BVN beschikbaar en we kunnen ook tv (terug)kijken op de laptop.

 

Zondagochtend vroeg wandelde ik naar de supermarkt aan de boulevard voor heerlijke warme verse broodjes. Het weer is lekker en de voorspelling is dat het rond de 20 graden wordt met vooral in de ochtend veel zon. In de middag wordt bewolkt weer verwacht. Na het ontbijt en de ochtendrituelen verkassen we naar het balkon, de eerste zonnestralen dalen neer op onze bleke wangetjes. Al snel worden de lange mouwen en broekspijpen vervangen door korte exemplaren. Dit is waar we het voor doen! Genieten! Niks moet, niksen mag!

Na de lunch gaan we een stukje wandelen langs het strand. Begin januari, wandelen in korte broek en op blote voeten, blijft een gek maar geweldig gevoel. We lopen naar het terrasje van M-Brasse voor een drankje. Maar hè, wat is dat? De zaak is veranderd en heeft een andere naam, Tommy's. Is er een nieuwe eigenaar? Nee, Minke staat binnen en haar hondje Tommy drentelt heen en weer.  "...deze naam bekt beter en iedereen kent Tommy, toch?" zegt Minke desgevraagd.   

De eerste week was erg wisselvallig, fris, bewolkt, veel wind en af en toe regen. Toch wel lekker om te acclimatiseren. De eerste week staat toch altijd in het teken om de voorraden aan te schaffen. We hebben veel gelezen, maar ondanks dat mindere weer hebben we toch regelmatig gewandeld en gefietst. Adri kan zo haar conditie een beetje opbouwen. Over het strand loopt ze met Nordic Walkingstokken. Dat geeft wat steun voor haar rug en been. Donderdag regende het bijna de hele dag. Getooid met paraplu gaan we toch even naar buiten voor een troostkoffie met een lekker stuk taart.  Zaterdag kwam de grote omslag: blauwe lucht, minder wind en heel veel zon! Temperatuur rond de 20 graden. Ja, hier doen we het voor. 

 

Net als in Nederland zijn hier ook de prijzen omhoog gegaan, jammer maar de tarieven voor een menu waren soms onbegrijpelijk laag. We betalen nu zo'n 15 euro voor een compleet menu inclusief drankjes. Lijkt nog steeds onmogelijk, maar het is waar! 

Zondag zijn we gaan fietsen en kwamen uit op een gipsymarket. Heel leuk en gezellig! Adri kocht er twee handtasjes voor 6 euro stuk! Daarna zijn we door het binnenland, langs sinaasappel- en citroenplantages,  met een flinke omweg teruggefietst. Bij een zoutwinningsgebied, waar altijd heel veel flamingo's zijn, probeerden we via de onverharde paden terug naar Monte Gordo te fietsen. Na een paar honderd meter zaten we muurvast. We zakten met de wielen weg in de vette klei. De achterwielen zaten zo vol met die troep dat alles aanliep. We zijn teruggegaan en met een omweg over goede wegen teruggegaan. De meeste modder ging er onderweg af, maar je ziet nog steeds sporen aan de spatborden en remmen zitten. 

Dinsdagavond gaan we met vrienden ui Vierhouten naar een Fado-avond. Prachtige muziek en lekker eten erbij.