Zo, dat is lang geleden dat ik hier was om een stukkie te schrijven. Jullie denken vast dat ik helemaal gestopt was met schrijven of dat ik een winterslaap hield. Nee hoor, dat is niets voor mij. Ik ben meer iemand zoals de vogels: ik vlieg in de winter liever naar het zuiden!
En wat het schrijven van mijn gedachtespinsels betreft: ik had inderdaad last van een winterdipje. Ik had gewoon effe geen inspiratie en geen zin. En als pensionado heb ik het motto 'niks moet, niksen mag' heel hoog in mijn vaandel staan....
Maar nu ben ik weer terug, letterlijk en figuurlijk, aan het begin van de lente, zowel thuis als hier op mijn website.
Begin januari, vlak na de verjaardag van onze jongste kleinzoon, zijn we met de trekvogels mee naar het zuiden gevlogen. Voor de zesde keer naar de Algarve. Zelf vliegen lukt nog niet echt, maar Transavia helpt daar heel goed bij.
We hadden 6 weken geboekt, maar toen de energiecrisis uitbrak hebben we er nog 2 weken extra aan vast kunnen plakken. Met 8 weken zijn we toch maar beginners, veel mensen bivakkeren 4 tot 6 maanden daar, sommigen al 30 jaar!.
'Wat doe je daar al die tijd?', hoor ik je vragen. Het antwoord is simpel: gewoon leven als thuis. Overwinteren is geen vakantie, maar is het tijdelijk verplaatsen van je leven naar elders, ontsnappen aan het winterse weer en genieten van zon, zee en strand. En thuis geen dure stookkosten! Ja, wel leven als thuis, maar dan zonder stofzuigen, badkamer en wc boenen en andere vervelende huishoudelijke klusjes.
Wat we wel doen? Fietsen huren voor de hele periode. Op de fiets de dagelijkse boodschappen doen, fietsen door een prachtig natuurgebied met honderden flamingo's of naar een mooi oud kasteel of genieten van een fietstocht langs uitgestrekte sinaasappel-, olijf- of amandelplantages. We wandelen vaak over het strand, op blote voeten langs de waterlijn. Pakken een terrasje voor een kop koffie of voor een lunch en dan weer terug. Of we zitten gewoon lekker lang in onze pyjama of korte broek in de zon op ons balkonnetje met een e-reader. We doen waar we zin in hebben, niks moet en niksen mag (daar is ie weer!).
Ik heb in deze periode een geweldig boek gelezen: Dochters van Kiev, van Erin Litteken. Een roman die zich gedeeltelijk afspeelt in Oekraïne in de jaren 30 van de vorige eeuw. Het Rusland van Stalin valt Oekraïne binnen en hongert de bevolking uit. De geschiedenis herhaalt zich momenteel overduidelijk nu het Rusland van Poetin al ruim een jaar probeert Oekraïne in te lijven. Poetin vergelijkt zichzelf graag met Tsaar Peter de Grote, maar hij is niets meer of minder dan een oorlogsmisdadiger, net als Stalin. Ik raad jullie echt aan om dit boek ook eens te lezen.
Na dit uitstapje nog even terug naar Monte Gordo en omgeving. Wandelen en fietsen is natuurlijk niet het enige wat je doet in 8 weken. Een uitstapje met de trein is ook leuk. Lekker ouderwets: de conducteur komt langs om een kaartje te verkopen. Als je je paspoort laat zien betaalt je als 65-plusser half geld. Een dame tegenover ons verzuchtte 'laat ik maar niet zeggen dat ik 91 ben', toen de conducteur haar de volle prijs wilde laten betalen, omdat ze haar ID-kaart niet bij de hand had. Ik teken ervoor om zo oud te worden. Toen we uitstapten en iedereen zich richting het centrum begaf, liep zij in een stevig tempo voorop!
We hebben ook een auto gehuurd voor 3 dagen en zijn we gaan toeren. Lekker karretje, weer even wennen aan het schakelen. Dagje Albufeira, genieten van de oude stad en van het Falecia strand; dagje Lagos, helemaal aan de westkant van de Algarve met geweldig mooie rotsen bij de stranden en ook een prachtige oude stad. Wij hebben daar foto's gemaakt die zo in de nieuwe reisgids van een touroperator geplaatst kunnen worden.
Google Maps offline was een geweldige tip van mijn zoon. Ik heb namelijk geen internetbundel op mijn smartphone, onnodig en kostenbesparend. We zijn op plekjes geweest waar we nooit gekomen zouden zijn zonder die app. Wij reden hier in Portugal altijd nog ouderwets met de kaart op schoot. Hij raadde mij ook Google Lens aan. Een heerlijke app om ook offline teksten te vertalen. Nu weten we waarom die tuinboontjes in die pot er zo geel uitzagen, zo keihard waren en zo anders smaakten: het zijn lupinebonen! Nooit eerder van gehoord en ik vond ze niet echt lekker. Dus ook geleerd om de app meer in de winkel te gebruiken. Even richten op het etiket en hup, daar is de Nederlandse vertaling.
Aan alles komt een eind. We zijn weer thuis. Wat het weer betreft toch een paar weken te vroeg. Maar ja, je wilt er toch bij zijn als je zoons jarig zijn. Op de dag van de terugvlucht was het hier in Nederland vreselijk slecht weer. Sneeuw, regen, harde wind. Daardoor hadden wij een vertraging van anderhalf uur. Maar de dag erna scheen hier de hele dag de zon. Ik had naar de familie geappt dat we zouden proberen om wat zon mee te nemen in de koffer. De weergoden waren me blijkbaar goed gezind....
Genoeg voor nu, tot mijn volgende spinsel.
Reactie plaatsen
Reacties
Heel leuk voor ons ook lang geleden dat we daar waren